کاش!

ملامتت نمی کنم 

که مرا باور نکردی 

هر چند به ناگاه امروز شد . 

رد تنهائیم بر دیوار 

نقش ترا جاودان کرده 

و عجیب نیست که من دردم را 

تنها به درختان می گویم. 

لاک تنهائیم را 

گذر آدمها سخت کرده 

و من بناچار 

بغضهایم را در لابلای ترکهای دیوار 

- با وسواسی کودکانه - 

می نهانم. 

همبستری با خیالت 

هر شب خطی نو می زاید 

و من این نوزادان غم زاده را 

با دردی جانکاه بر دفتری کهنه می خوابانم . 

آه ! که شیون های گاه و بی گاهشان 

در پس خط چین تحمل من 

قیامتی به پا کرده ابدی . 

کاش کسی به من می گفت 

این عقوبت کدامین نکرده گناه است ؟!؟ 

کاش ... 

کسی ... 

به من ... 

می گفت ... 

کاش . 

 وبلاگ بنام سکوت 

برچسب‌ها: غم تنهایی , بنام سکوت , دلتنگی , عاشقانه , عکس نوشته عاشقانه عشق کورکورانه...